Sosyalbaba.Com..

Yazı ve paylaşımlarımıza Sosyalbaba.com sitemizde devam ediyoruz..

http://www.sosyalbaba.com

Baba Olmak..

Dokuz aylık süreçte fizyolojik değişimleri, somut acıları yaşamasam da o duyguyu her an yüreğimde hissettim. Bu süreç sağlıcakla neticelensin diye yapmam dediğim şeyleri yaptım. Hepsi geçti gitti ve oğlum 14 mart 2014'de ben de varım artık dedi. Baba oldum.

Doğumhane kapısında bekleyen baba adayı iken dakikalar bir türlü geçmedi, düşünceler birbiri ardına zihnimi meşgul etti. Zaman adeta durdu.

Sonra bir hemşire kucağında mosmor, yüzü gözü şişmiş, avazı çıktığı kadar ağlayan, çirkin mi çirkin bir bebek getirdi. "tebrikler" dedi. Bakakaldım. İlk kez böylesi bir duyguyu yaşayan ben, nasıl bir tepki vereceğimi bilemedim. Benden bir parça olan o ufacık beden, onca zamandır sabırsızlıkla beklediğimiz, gecemizi gündüzümüzü onu düşünerek geçirdiğimiz oğlum karşımdaydı. Gözlerim doldu. O ufacık bedene dokunmak bir kenara, bakarken bir elim ayağım titredi heyecandan.

Sonra oğlumu kontroller için götürdüler.

Bir süre sonra eşim de doğumhaneden çıktıktan sonra odamıza geçtik.

Tek ilgi noktamız oğlumuzdu. Sürekli onunla ilgileniyor bir yandan da rutin tetkikler yapılıyordu.

Oğlumun crp ve bilirubin düzeyinin yüksek çıkması, beslenme konusunda yaşadığımız sıkıntılar, sevincimizi korku ve endişeye dönüştürdü.

Hastanede ki ilk gece sabaha kadar uyuyamadım. Sadece onu izledim, nefes alıyor mu diye. Ertesi gün yinelenen tetkiklerde değerlerin bir kez daha yüksek çıkması ve ayrıca beslenememe durumunun da devam etmesi ömrümüzden ömürler aldı. Bizleri perişan etti. Hastaneden dışarı attım kendimi ve oğlum için o gün ilk kez ağladım. İşte o zaman anladım çetin tekindorun, gördün mü evlat ne demek derken anlatmak istediğini. O gün bunu çok iyi anladım.

Bazen, başımıza gelen zorluklar, sıkıntılar bizi manen büyütüyormuş. Bu sıkıntılı dönemlerde oğlumla birlikte ben de büyüdüm. Şimdi neredeyse üç aylık. Ne enfeksiyonu ne yenidoğan sarılığı ne de beslenememe gibi sıkıntıları kaldı.

Oğlum ile birlikte aslında ben de yeniden doğduğumu anladım.

Bence antidepresan etkisi gösteren şeylerin başında bebeğinizi kucağınıza almanız yer almalı.

Onu kucağıma aldığımda, zaman akmasın istiyorum. Bir tebessüm ile gündelik telaşlar, sıkıntılar, zorluklar bir anda yok oluyor.

Artık gülücükler hatta kahkaha bile atıyor. Bazen kendince bir şeyler de anlatmaya çalışıyor.

Anlamıyorsun ama elbette ki mutlu oluyorsun.

Yaşayacağın her güzel şey senden, her kötü şey ise benden kaynaklanacak..

Oğlum, Talha Eymen'im, merhaba...
Bu senin doğumdan sonra aklımda olan fakat ancak şimdi fırsat bulabildiğim bir hayaldi.
Baban soğuk kanlı bir adamdır ancak tembel değildir, çok da zaman kaybetmedim merak etme.
Günü gelip de bu yazdıklarımı okuduğunda tarihe bakarsan daha 2.aya bile girmedin varlık sahasında...
Bunu neden yapıyorum diye merak edenler olacaktır tıpkı senin de merak edeceğin gibi.
Benim kuşağım teknolojinin çok hızlı ilerlediği ve günbegün yaşadığımız zamana yabancılaşan bireyler olduk ne yazık ki!
Bundan yakındığımı sanma; bu, zamanın anlatılmaz fakat yaşandıkça farkına varılabilen bir özelliği.
Eğer Turgenyev'in "babalar ve oğullar" kitabını okumakta benim kadar geç kalmazsan sen de anlayacaksın ne demek istediğimi.
Bir zaman gelecek ki sen beni belki anlamakta zorluk çekeceksin.
Benim söylediklerimin gerçek hayatta yerinin olmadığını, benim bağnaz, kör, yaşadığı çağı bilmeyen aptal bir cahil olduğumu düşüneceksin. Elbette bunda haklılık payın da olacak. Fakat umarım, analitik düşünmenin çok önemli ve efektif olduğu algısının yaratılmaya çalışıldığı bu çağda diyalektik düşünmeyi de becerebilen o azınlıktan olursun... Böylece babanın nasıl düşündüğünü ve neden sana aptalca gelen saçma sapan fikirleri inançla savunduğunu da anlayabilirsin.Burada sana bir miras bırakıyorum.
Bir süre sonra eğer Allah bize o günleri yaşatırsa, eli tutmayan, gözü eskisi gibi görmeyen ve beyni gittikçe hantallaşan baban neler yaşamış, neler görmüş de bu hale gelmiş bunu anlayabilmen için her şeyle ilgili, dünyayı nasıl gördüğümle, neleri sevip neleri pek sevemediğimle, mesleğimle ilgili, ilgi alanlarımla ilgili küçük notlar bırakacağım...
Bunlar zaman içinde benim de kendi kişisel serüvenimde nelerin etkisi olduğuna dair küçük detaylar barındıracaktır. Böylece ben de zaman içinde nasıl bir insan olduğumu seninle birlikte nasıl bir baba olduğumu anlayabileceğim belki de...
Sen benim ilk göz ağrımsın, o yüzden ben baba olmayı seninle öğreneceğim. Bu öğrenme sürecinde seni üzdüğüm ve anılarında belki de yer edecek her kötü anı için senden özür dilerim. İsteyerek bir kötülük yapmayacağıma inan.
Yaşayacağın her güzel şey senden her kötü şey ise benden kaynaklanacaktır.
Allah senin de benim de yardımcımız olsun...